Mechanisch torenuurwerk

Een torenuurwerk geeft niet alleen de tijd, maar heeft ook tijd nodig. Tijd en aandacht. De mechanische torenuurwerken moeten soms dagelijks opgewonden worden en minimaal wekelijks onderhouden worden. En daar gaat tijd in zitten. Naast de tijd is er ook kennis nodig. Kennis die er ook bijna niet meer is.

De meeste mechanische torenuurwerken staan in de torens van kerken en worden draaiend gehouden door vrijwilligers. Enthousiaste en vaak kundige mensen die helaas ook ouder worden. Hierdoor moeten steeds meer vrijwilligers hun taken neer leggen, terwijl er geen opvolging beschikbaar is. Bij storingen (meestal door gebrek aan onderhoud) moet er dan een bedrijf worden ingeschakeld en lopen de kosten heel snel heel hoog op. Zo hoog dat het over het algemeen voordeliger is om het oude mechanische uurwerk te vervangen voor een elektrisch uurwerk.

“Schande” roepen de liefhebbers en ze hebben groot gelijk.
Een aantal mechanische torenuurwerken zijn ook nog monumentale uurwerken en moeten eigenlijk als zodanig behandeld worden.
Maar de liefhebber hoeft geen onderhoud te doen en de liefhebber hoeft ook geen restauratie te betalen. Dat komt toch weer op de kerkbeheerder neer. En die heeft steeds minder vrijwilligers en gezien de terugloop van de kerkbezoekers, steeds minder inkomsten. Dus waar doe je goed aan? Een oud mechanisch uurwerk dat veel tijd en geld kost of een modern elektrisch torenuurwerk dat heel weinig tijd kost en voordeliger is?